ಮೆಲುಕು

  Experimen t            :       ಚಿಗಳಿ   ತಯಾರಿಸುವುದು .   Time                      :    ಪ್ರೈಮರಿ , ಹೈಸ್ಕೂಲು ಶಾಲೆಯ    ಬೇಸಿಗೆ   ರಜಾ ದಿನಗಳು.   Aim                   :     ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ರುಚಿಯಾದ ಚಿಗಳಿ ತಯಾರಿಸುವುದು ಮತ್ತು ತಿನ್ನುವುದು. Apparatus          :     ಕುಟ್ಟಣಿ    ಅಥವಾ  ಪುಟ್ಟ ರುಬ್ಬುವ ಕಲ್ಲು  , ಹೊಸಾ  ಪೊರಕೆಯ 3-4 ಕಡ್ಡಿಗಳು      ( ಹೊಸ ಪೊರಕೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅಮ್ಮ ಅಂಗಳವನ್ನು ಗುಡಿಸುವ ಪೊರಕೆಯ  ಕಡ್ಡಿಯನ್ನೇ ತೆಗೆದು ಸ್ವಚ್ಛವಾಗಿ ತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳತಕ್ಕದ್ದು. ) Ingredients       :   ಚೊಕ್ಕ ಮಾಡಿದ ಹುಣಸೇ ಹಣ್ಣು , ಹಸಿ ಮೆಣಸಿನಕಾಯಿ  , ಬೆಲ್ಲ, ಉಪ್ಪು, ಇಂಗು    ಮತ್ತು ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿ ( optional) Google Image People Involved:    ರಜಕ್ಕೆಂದು ಮನೆಗೆ ಬಂದ ನೆಂಟರ ಮಕ್ಕಳು , ಮತ್ತು ಮನೆಯಲ್ಲಿರುವ  ತರಲೆ   ಸೈನ್ಯ.               Time                      :  ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಊಟದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಮುಗಿದು ಮಲಗಿರುವ  ಅಜ್ಜಿ , ಅಮ್ಮ,  ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ  ಎಲ್ಲರೂ ಸಣ್ಣ ನಿದ್ದೆ ಮುಗಿಸಿ ಏಳುವವರೆಗೆ ...  Procedure            :    ಹುಣಸೇ ಹಣ್ಣು , ಹಸಿಮೆಣಸಿನಕಾಯಿ , ಬೆಲ್ಲ , ಉಪ್ಪು , ಇಂ ಗು , ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿ    ಎಲ್ಲವನ್ನು ಪುಟ್ಟ ರುಬ್ಬೋ ಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಹದವಾಗಿ ರುಬ್ಬುವುದು . ಅನಂತರ    ಆ   ರುಬ್ಬಿದ ಮಿ

  ನೋ ಡನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ     ಮಗಳು   ನನಗಿಂತ   ಎತ್ತರ ಬೆಳೆದುಬಿಟ್ಟಳು . ಪಾಟೀಚೀಲದಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕ , ಚೂಪಾಗಿಸಿದ ಪೆನ್ಸಿಲ್ , ನೀರಿನ ಬಾಟಲ್ ಅನ್ನು ಜೋಡಿಸಿಕೊಡಬೇಕಾಗಿದ್ದ ದಿನಗಳಿಂದ , ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನೂ ತಾನೇ   ಸ್ವ ತಃ   ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ಜವಾಬ್ದಾರಿ   ಕಲಿತಿದ್ದಳು . ಕಷ್ಟವೆನಿಸುವ ಕೆಲವು ಗಣಿತ ಲೆಕ್ಕಗಳಿಗೆ , ಕನ್ನಡ ವ್ಯಾಕರಣಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ನನ್ನ ಸಹಾಯ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಳು . ನನಗೆ ಸಂಜೆಯ ವೇಳೆಗೆ ಹೊತ್ತು ಕಳೆಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ .    ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರುವವರು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮನೆಪಾಠ ಮಾಡುವಂತೆ ಕೇಳಿಕೊಂಡರು . ಮಗಳಿಗೆ ಕಲಿಸಿದಂತೆಯೇ ಕಲಿಸಿದರಾಯ್ತು ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡೆ . ಹೀಗೆ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಮನೆಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ . ಗಂಟೆ ಆರಾದರೆ ಸಾಕು , ಮನೆ ಮುಂದೆ ಪುಟ್ಟಪುಟ್ಟ ಚಪ್ಪಲಿಗಳು , ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಮಾತುಗಳು , ಧಡಬಡ ಓಡಾಟ ಶುರು .    ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಮನೆಪಾಠ ಮಾಡುವುದು ಅಷ್ಟೊಂದು ಸುಲಭವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ . ಬರುವುದು ಬರೀ ೮ - ೧೦ ಮಕ್ಕಳೇಆಗಿದ್ದರೂ ಭಲೇ ಕಿಲಾಡಿಗಳು , ಮಾತಿನಮಲ್ಲ ಮಲ್ಲಿಯರು .. ಮಗಳಿಗೆ ಒಂದು ದಿನವೂ ಒಂದೇಟು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಿಲ್ಲ , ಅಂತಹುದರಲ್ಲಿ ಈ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಿಸುವುದು ಹೇಗೆ ? ಕೇವಲ ಮಾತಲ್ಲೇ ಗದರಿಸಿ ಬಗ್ಗಿಸುವುದು ಕಷ್ತವಿತ್ತು . ಎಳನೇ ತರಗತಿಯ ಹುಡುಗಿಗೆ ಗಣಿತ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತಾ , ತಕ್ಷಣ ಒಂದನೇ

  ಊ ರಿನಿಂದ ಬಂದ ನೆಂಟರನ್ನು ಶಾಪಿಂಗ್ ಗೆಂದು ಗಾಂಧಿಬಝಾರಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದೆ . ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಇಮಿಟೇಟೆಡ್ ಜ್ಯುವೆಲರಿ ಅಂಗಡಿಯನ್ನು ಹೊಕ್ಕೆವು . ನಾನಾ ರೀತಿಯ ಸರ , ಬಳೆ ನೆಕ್ಲೇಸು , ತೋಳಬಂಧಿಗಳು , ಆಕರ್ಷಕ ಜಡೆಬಿಲ್ಲೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡಿದೆವು . ಬಂಗಾರವನ್ನೂ ನಾಚಿಸುವಂತಹ ಕುಸುರಿ , ವಿನ್ಯಾಸಗಳಿದ್ದ ಆಭರಣಗಳಿದ್ದವು .      ನನಗೆ ನೆನಪಿದ್ದಂತೆ ಎಸ್ . ಎಸ್ . ಎಲ್ . ಸಿ ಪಾಸಾಗುವವರೆಗೊ ನಾವೆಂದೂ ಬಂಗಾರದ ಆಭರಣಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದಿಲ್ಲ , ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಜನರ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಒಂದೇ ತರಹದ್ದು , ನಾವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ , ಶಾಲೆಗೆ ಬರುವ ಬಹಳಷ್ಟು   ಹುಡುಗಿಯರು ನಮ್ಮಂತೇ ಉಮಾಗೋಲ್ಡ್ , ರೋಲ್ಡ್ ಗೋಲ್ಡ್ , ರೆಡಿಮೇಡ್ ರಿಂಗುಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು .   ಈಗೆಲ್ಲಾ ಚಿನ್ನದ ಆಭರಣಗಳೂ ರೆಡಿಮೇಡ್ ದೊರೆಯುತ್ತವೆ , ಆಗೆಲ್ಲ ಚಿನ್ನವನ್ನು ಬರೀ ಅಕ್ಕಸಾಲಿಗರ ಅಂಗಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದುದರಿಂದ ರೆಡಿಮೇಡ್ ಅಂದರೆ ನಕಲಿ ಅನ್ನೋ ಅರ್ಥ ಕೊಡುತ್ತಿತ್ತು .    ವರ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ನನ್ನ ಅಕ್ಕ ಮತ್ತು ನನಗೆ ಬಂಗಾರ ಧರಿಸುವ ಅವಕಾಶ ಸಿಗ್ತಿತ್ತು . ನಮ್ಮ ಅಜ್ಜಿಯ ಹತ್ತಿರ ಅವರ ಅತ್ತೆ ಅಂದರೆ ನಮ್ಮ ಮುತ್ತಜ್ಜಿ   ಕೊಟ್ಟ ಒಂದು ಚಿನ್ನದ   ಜಡೆಬಿಲ್ಲೆಯಿತ್ತು . ಉರುಟಾದ ಆ ಜಡೆಬಿಲ್ಲೆಯ ಮೇಲೆ